De ledenraad van 10 juni jl. was enthousiast over het initiatief aan de slag te gaan met de cursus Socratische gesprekken van het Humanistisch verbond. De eerste bijeenkomst met max. 10 deelnemers is gepland op 10 september van 14.00 - 17.00 uur in de Torenkamer en heeft als thema Openstaan voor anderen.
Voor deze startbijeenkomst worden alleen de leden en plv. leden van de ledenraad uitgenodigd. De max. bijdrage is 9 euro per persoon (mede afhankelijk van aantal deelnemers)
Bij voldoende belangstelling kunnen er vervolgbijeenkomsten worden georganiseerd met diverse thema’s. Hieronder een korte toelichting van de gespreksleider Karel van Haaften op het thema van 10 september.
Openstaan voor anderen
Kan een ander beoordelen of je openstaat voor die ander? Nee, dat kan die ander niet, dat kun je alleen zelf. Maar wat doe je dan als je openstaat voor een ander? Hoe doe je dat? Moet je dan de ander aankijken, of is dat niet noodzakelijk? Kun je ook openstaan door je gewaar te zijn van de ander zonder te kijken? Misschien is het beleefder om wel te kijken. Heeft beleefdheid dan iets te maken met openstaan voor een ander? Laatst in een gesprek viel ik een vriend in de rede met een aanvullende vraag. Toen zei die vriend: je luistert niet. Dat was ik niet met hem eens. Volgens mij kunnen zelf praten en luisteren best samengaan. En zo is het waarschijnlijk ook met openstaan voor een ander. Openstaan voor een ander betekent wellicht niet een passief afwachten. Maar wat is het dan wel? Betekent het misschien geen oordeel hebben over de ander? Mag je het dan ook niet met de ander eens zijn als je voor haar of hem openstaat? En mag je ook niet bedanken of complimenteren als je openstaat? Of mag dat juist wel, en mag je de ander niet afkeuren. Kun je dan als je voor haar of hem openstaat alleen maar positief zijn tegenover de ander? Dan lijkt het toch weer erg veel op beleefdheid. Maar volgens mij is openstaan voor een ander meer dan beleefdheid. Maar wat is het dan? Wat verstaan we daaronder?
Kan een ander beoordelen of je openstaat voor die ander? Nee, dat kan die ander niet, dat kun je alleen zelf. Maar wat doe je dan als je openstaat voor een ander? Hoe doe je dat? Moet je dan de ander aankijken, of is dat niet noodzakelijk? Kun je ook openstaan door je gewaar te zijn van de ander zonder te kijken? Misschien is het beleefder om wel te kijken. Heeft beleefdheid dan iets te maken met openstaan voor een ander? Laatst in een gesprek viel ik een vriend in de rede met een aanvullende vraag. Toen zei die vriend: je luistert niet. Dat was ik niet met hem eens. Volgens mij kunnen zelf praten en luisteren best samengaan. En zo is het waarschijnlijk ook met openstaan voor een ander. Openstaan voor een ander betekent wellicht niet een passief afwachten. Maar wat is het dan wel? Betekent het misschien geen oordeel hebben over de ander? Mag je het dan ook niet met de ander eens zijn als je voor haar of hem openstaat? En mag je ook niet bedanken of complimenteren als je openstaat? Of mag dat juist wel, en mag je de ander niet afkeuren. Kun je dan als je voor haar of hem openstaat alleen maar positief zijn tegenover de ander? Dan lijkt het toch weer erg veel op beleefdheid. Maar volgens mij is openstaan voor een ander meer dan beleefdheid. Maar wat is het dan? Wat verstaan we daaronder?
.jpg)